ఇప్పటికి అదే అనిశ్చితి...
తనను ఫలాన అని చెప్పలేని స్థితి..
ఎల్లవేళలా తనచుట్టే పరిభ్రమించే నా మది...
పదాలు పేర్చలేని ఓ అనిర్వచనీయ అనుభూతి...
మైకమో..
మరి లేక మోహమో..
నాకైతే తెలీదు తనపై నాకెందుకింత వ్యామోహమో???
తనను
చూసినప్పుడల్లా ఏదో మాటడమంటుంది నా మది..
కాని
ఏమి మాట్లాడాలో తెలీక...
అసలు మాట్లాడటానికి ఏమీ లేక...
అలానే చూస్తూ వుంటాను తనను...
దూరంగా వెళ్ళాక నా వైపుగా విసిరే తన దొంగ చూపును!!!
ఇప్పటికీ అదే అనిశ్చితి!!
తనను నాదిగా చెప్పలేని స్థితి!!!
నీ
మన్ను.యస్
13, నవంబర్ 2009, శుక్రవారం
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
బ్లాగు లోకానికి స్వాగతం మస్తాన్. కవిత బాగుంది.
రిప్లయితొలగించండిchalaa thanks Ramana!!
రిప్లయితొలగించండి